Ueno & Tokyo Dome

Donderdag besloten we rustig aan te doen en na de lunch (maccas, jaja heel slecht) , zijn we op onze kamers huiswerk gaan maken en middagdutjes gaan houden etc. 's Avonds ook niet veel spannends meer gedaan. Op vrijdag zijn Lonneke, Gwynn en ik naar Ebisu gegaan. Een behoorlijk dure wijk die naar ons idee het beroemde Ginza qua prijzen zal evenaren. De reden dat we naar deze wijk gingen was dat hier een deel van een drama die we alle drie gezien hebben werd opgenomen. (Hana Yori Dango, als je het opzoekt zorg dan wel dat je de meest recente en Japanse versie hebt)
Het was verder wel een leuke wijk om in rond te hobbelen, de gebouwen en dergelijke zagen er allemaal heel goed uit.
Lonneke moest tegen drie uur weer op Shibuya zijn want die ging met Tom en Pim naar Inception. Gwynn en ik zijn toen teruggegaan naar Ekoda waar we nog een uur in de book-off hebben rond gekeken. Buit: Making of van Signal van KAT-TUN en Harry Potter deel 1 in het Japans. Kosten: 210 yen, dus ongeveer 2 euro voor een dvd en een boek. Allebei ook gewoon in perfecte staat. Ik hou zo van de book-off.
's Avonds nog een poging gedaan om Tonari no Totoro op tv te kijken maar hoewel het erg schattig was kon ik rond 10 uur mijn ogen niet meer goed open houden en besloot ik maar naar bed te gaan. Ik stond op het punt mijn bed in te duiken toen Gwynn ineens aan mijn deur stond. Of ik voor het concert van KAT-TUN op zaterdag een kaartje wilde overkopen want zij had betere kaartjes weten te krijgen. Het was 4000 yen, ongeveer 36 euro, dus daar zei ik geen nee tegen. Sabine uit onze groep zou dan het andere kaartje, naast mij, hebben dus algemene hyperheid zorgde ervoor dat het nog even duurde voor ik in slaap viel.
Op zaterdag vertrok ik met Lonneke om half elf richting Ueno, ook een wijk in Tokyo, om daar een dag in Ueno Park door te brengen. Dat park was dus veel groter dan we dachten. Voor 600 yen hadden we kaartjes voor alleen de dierentuin in het park gekocht en daar waren we al de hele middag mee zoet. Van die prijzen kunnen de Nederlandse dierentuinen nog wel wat leren. Er was hier ook een tv-ploeg bezig en volgens Pim zijn Lonneke en ik dus ook echt op tv geweest. Best wel soort van cool.
Om vier uur had ik met Sabine afgesproken op Ueno station, om van daaruit naar Tokyo Dome te gaan. Dit stadion biedt plaats aan 55.000 man en is dus groter dan de Arena in Amsterdam. Het concert werd vorig weekend twee keer gegeven en dit weekend twee keer, en alle vieren de keren was het uitverkocht. Ze zijn wel soort van populair hier dus.
Na wat rondgekeken te hebben bij de merchandise waar Sabine nog een led-lampje gekocht heeft, zijn we snel even wat gaan eten voordat we Gwynn bij haar gate ontmoetten om de kaartjes over te kopen. Toen naar gate 40 gegaan om daar op onze plaatsen erachter te komen dat het met verrekijkers (die we hadden) goed te doen was om de heren over het podium te zien rennen, dansen, springen, salto's maken en zweven (I kid you not). Ook de grote schermen boven het podium waren goed zichtbaar.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat het de beste show is die ik in mijn leven heb gezien, in het echt en op dvd. Als volgend jaar de dvd uitkomt ga ik jullie er allemaal mee lastig vallen. Dat jullie het maar vast weten.
Toen het concert voorbij was begaven wij ons richting uitgang waar met enorme kracht een wind werd opgewekt om iedereen snel bij de uitgangen weg te jagen. Dat was best wel heel bizar om mee te maken. Het was het soort windvlaag waar je in Nederland van omvalt als je aan het fietsen bent.
We hebben nog even rond het stadion gehangen, een flesje drinken gehaald bij de combini en nog even gewacht tot de stations rond het stadion wat rustiger zouden zijn. Toen we eenmaal terug waren in Ekoda nog tot half twee 's nachts (concert was van half zes tot half tien) hyper zitten doen met z'n drietjes en toen gaan slapen.
Gwynn en Sabine gaan vandaag nog een keer en ik zou eigenlijk ook wel willen. Niet dat het nog onmogelijk zou zijn om een kaartje voor niet veel meer dan gisteren te krijgen, maar dan zou ik daar alleen zitten en eerlijk gezegd gaat dat me dan net weer iets te ver. Toch wel ja.
Vandaag gaan we eerst nog even een paar uurtjes tijd doden in Asakusa, naar de Senso-ji. Asakusa is een beetje het (toeristische) oude deel van Tokio.
Dus misschien blog ik vanavond nog wel een stukje daarover. In ieder geval de groetjes uit een lichtelijk geobsedeerd Tokio!

PS: Lieve mensen heel erg bedankt voor de emailtjes, ik word er echt zo blij van om dingen uit Nederland te horen :D
PPS: Over die aardbeving: er waren nog best wat metro lijnen die de hele dag vertraging hadden vanwege de aardbeving. Toch wel iets heftiger dan gedacht dus.