Een goed begin :D

Lieve mensen,

Zoals sommigen van jullie misschien al weten, ben ik gisteren, donderdag 8 juli om half 12 locale tijd op Narita geland. De vlucht was erg soepel, er waren enorm veel films te zien, de service was goed, onze piloot hield ons op de hoogte van de stand Spanje-Duitsland en we hebben de afstand in de relatief korte tijd van 10.5 uur afgelegd. Helaas was het vliegtuig niet enorm stil vanwege de hoeveelheid baby's die elkaar rustig afwisselden met slapen en huilen. Hoewel we toch al niet echt gerekend hadden op een goede nacht slaap waren de mensen om mij heen tot aan het bereiken van het appartementencomplex toch wel redelijk uitgesproken over hoe moe we allemaal wel niet waren. En zeg nou zelf, na dertig uur wakker te zijn, wie zou er anders over denken.
Op Narita werden we hartelijk ontvangen door Yanagizawa-san, die ons met veel medeleven mee naar de bus nam waar ze ons aan een cafeïne- en suiker-rijk drankje introduceerde genaamd Koohimiruku, iemand die normaal Engels spreekt zou dan zeggen, Coffee Milk. Een uitstekend voorbeeld van het naar eigen zeggen vloeiende Engels van de Japanners.
Na een korte briefing op het Japan-Nederland Instituut werden we dan eindelijk naar ons appartementencomplex gebracht, waar we enigszins chaotisch op niet-geheel, of eigenlijk geheel-niet alfabetische wijze werden ingecheckt.
Na de bagage op de kamer te hebben neergezet en even andere kleren te hebben aangetrokken zijn we met z'n drietjes, Lonneke, Gwynn en ik, op zoek gegaan naar een goedkoop eettentje. We zijn uiteindelijk een klein ramen*-restaurantje binnengegaan waar we voor 650 yen een lekkere kom ramen voor onze neuzen gezet kregen. Nog even gauw sandwiches halen voor het ontbijt, toen nog even in bad en om half 9 dan eindelijk slapen.
Na een nacht onrustig slapen (die overigens voor mij om half 3 's nachts alweer klaar was) nog wat meubilair verschoven in de kamer, de tas uitgepakt en vervolgens de buurt gaan verkennen in dezelfde opstelling als de eerste avond maar nu met Bas erbij. Een shinto** heiligdom gevonden vlak achter onze appartementjes en ook de supermarkt en drogisterij waren niet moeilijk te vinden.
Het middagprogramma was ons eerste bezoek aan de Naganuma taalschool na een gezamenlijke lunch die erg lekker maar wat aan de dure kant was. Als je echter met een groep van dertig stoere Europeanen in een restaurant terecht wilt kunnen wordt de keuze toch wat beperkt. Onze binnenkomst werd dan ook gekenmerkt door de sugooooi-kreetjes die de serveersters tegen zichzelf fluisterden. Het valt losjes te vertalen met ongelofelijk.

De Naganuma taalschool bevindt zich in de wijk Shibuya, een heel erg bekende en populaire wijk. Niet alleen bij de Japanners zelf maar ook onder de toeristen. Het overbekende plaatje van een kruispunt vol met mensen die in alle mogelijke richtingen oversteken komt hier vandaan. De school ligt echter iets buiten het drukke centrum van deze wijk en bestaat uit drie redelijk moderne en volgens de website ook aardbevingsbestendige gebouwen. We werden hier verteld hoe het programma voor de aankomende weken eruit zal zien en aan onze docenten en overige voor ons belangrijke mensen voorgesteld. Daarna moesten we een klein examen maken aan de hand waarvan de docenten ons in zullen delen in de respectievelijke mori, kaze en umi groepen, waarvan mori het hoogste en umi het laagste is. Het was erg pittig met veel dingen die we in Leiden toch nog niet gehad hadden. Ook werden we verzocht een zogenaamde mindmap te maken, met daarop dingen die voor ons belangrijk zijn. Rond 4 uur werden we losgelaten in Shibuya, waar we met een groepje, Tom, Pim, Bas, Lonneke, Gwynn en ikzelf Tower Records gingen opzoeken, een enorme muziek en dvd-winkel met zes verdiepingen aan muziek, van klassieke muziek tot gangsterrap tot J-pop. Ik moet tot mijn grote spijt en vreugde een CD van de Japanse boyband KAT-TUN aangeschaft. Ik ben er wel heel blij mee.
Hierna zijn we nog zonder de jongens koffie gaan drinken in de Starbucks, waarvandaan de voorgenoemde beroemde foto's van Shibuya altijd genomen worden. Aangezien we terecht waren gekomen in een soort marathon stortregenen zijn we snel een restaurantje ingedoken met redelijke prijzen waar nog ruimte was. Dit was een curry tentje, waar we heel lekker en heel goedkoop Japanse curry (kareeraisu) gegeten hebben.
Vervolgens was het een heel avontuur om in de spits nog terug te komen bij de appartementen maar we hebben het uiteindelijk, enigszins, soort van, toch nog best wel weg geregend, ondanks de paraplu's, gered.
Voor vanavond staat behalve een douche niet veel meer op de planning. Morgen gaan we weer met z'n drietjes op stap. Op de planning staat Shinjuku, een andere populaire wijk waar veel leuke winkels en ook de Japanse red-light district gesitueerd zijn.
Voor nu is dit alles. Foto's komen waarschijnlijk later nog, ik vind het wel weer genoeg voor vandaag. Groetjes uit Tokio!

*ramen: een soort noedels
**shinto: Japanse op de natuur gebaseerde religie, samen met Boeddhisme de grootste religie.